Końcówki mocy  M1

Stopień końcowy na tranzystorach 2SA1302 / 2SC3281 Toshiba. Wzmacniacz posiada zabezpieczenie przeciw przeciążeniowe, oraz zabezpieczenie głośników przed pojawieniem się napięcia stałego na wyjściu. Sygnał z gniazda RCA biegnie bezpośrednio na płytkę przewodem dł. 10 mm. Dalsza redukcja ścieżki sygnału nie była możliwa. Podobnie jest z wyjściem, które na swej drodze napotyka jedynie przekaźnik chroniący kolumny przed skutkami ewentualnej awarii wzmacniacza i stukami przy jego włączeniu i wyłączeniu. Układ jest dosyć skomplikowany, ale charakteryzuje się małymi zniekształceniami intermodulacyjnymi [TIM], na które "ucho ludzkie" jest bardzo wrażliwe. Wady tej, nie posiadają wzmacniacze lampowe i ten układ brzmieniem zbliża się nieco do lampowców. Schemat zaczerpnięty z Radioelektronika 6/82 z późniejszymi poprawkami. Zaprojektowany przez Urszulę Klapczyńską. Gra bardzo czysto, bez charakterystycznego, tranzystorowego wyostrzania dźwięku.

Kilka uwag:  Diody D4,D5 muszą mieć kontakt termiczny z radiatorem. Tranzystory T13, T17 sterujące również na radiatorze. Potencjometrem P1 ustawiamy zero na wyjściu, P2 prąd spoczynkowy ok. 20mA. Elementy: T19,T20, R30...R35 to zabezpieczenie przed przeciążeniem audiofile mogą je pominąć lecz nie są one w torze akustycznym i ich brak nie ma wpływu na brzmienie. Jako tranzystory mocy stosowałem BD911/BD912 - grają matowo, 2N6488/2N6491- słabe, ale kryształowe brzmienie, TIP35/TIP36 oraz 2SA1302/2SC3281 potężne i jasne brzmienie. Te ostatnie mają spory rozrzut parametrów i ciężko jest dobrać je w pary, ale warto się potrudzić wg mnie grają najlepiej. Wszelkie próby podniesienia napięcia zasilania odradzam. Wzmacniacz jest stabilny i gra wspaniale, ale jest czuły i nie wydusi się z niego więcej. Nie lubi zwarć na wyjściu i braku masy na wejściu. Nadmierne gmeranie i poprawianie płytki drukowanej również odradzam bardzo krytycznym okazał się sposób prowadzenia masy o czym wspominała autorka w swoim artykule.

Wiele kolumn ocaliło to zabezpieczenie. Ktoś powie, że dobry wzmacniacz się nie psuje, ale potrzebę stosowania czegoś takiego zrozumie ten, kto stracił drogie głośniki wysokotonowe z powodu np. złego styku w interkonekcie, czy przez nieuwagę przy majstrowaniu. Elementy R5, C2 i P1 ustalają czas załączenia głośników po włączeniu zasilania 4...10s. Wyłączenie następuje w ciągu ok. 1/4 s. Wartość C3 powinna być minimalna - konieczna dla wygładzenia napięcia zasilania. Tyle jeśli chodzi o opóźniane załączanie. Przy pojawieniu się napięcia stałego na wyjściu końcówki mocy układ reaguje błyskawicznie. Należy zwrócić szczególną uwagę na połączenie wyjść wzmacniacza z układem - elementy R9, R10 muszą zawsze "widzieć" wyjście wzmacniacza i tak w przypadku zadziałania, układ nie włączy głośników na wyjściu utrzymuje się napięcie stałe. Czyli jak to z reguły bywa do wymiany tranzystorów mocy, sterujących i rezystorów emiterowych ;)

Obudowa to ceownik aluminiowy ze wspawanymi elementami montażowymi. Chassis pełni zarazem rolę radiatora. Przekładka miedziana gr.5mm, do której przykręcone są tranzystory mocy i elementy kompensacji temperaturowej, pełni rolę ekranu oddzielającego część zasilacza od sygnałowej, lepiej reaguje na zmiany temperatury tranzystorów końcowych niż aluminium oraz bardzo ułatwia montaż. Przód i tył to 5mm aluminium szlifowane i anodowane na czarno w późniejszych wersjach lakierowane. Boki dębowe. Stopki ze stali nierdzewnej - w późniejszej wersji zamiast nieznośnych stożków zacząłem stosować walce z chromowanego mosiądzu.